Czy właśnie powinnam pakować do kartonów cały nasz dobytek, który trzymamy w jedynym pokoju w kawalerce? Być może. Czy zamiast tego zabrałam się za małą metamorfozę kolejnego skarbu upolowanego "na starociach"? Owszem... I co mam Ci powiedzieć? Że to ostatni raz? Że tak jakoś wyszło? ;-) Przecież dobrze wiesz, że ten typ tak ma.  O tym pakowaniu to jeszcze Ci opowiem, a tymczasem zapraszam Cię na krótki wpis o tym, jak stara,  półka z wikliny dostała nowe życie w naszej kuchni. 

  Jeszcze odrobinkę, jeszcze kilka dni, może dwa tygodnie, chociaż tyle – po mojej głowie krążą myśli o tym, by o te parę chwil przedłużyć czas dyni w dekoracjach w domu, ale i na talerzu. By wydłużyć jesień, choć właściwie ona trwa, a to my, ludzie, przy dogasających zniczach i jeszcze wciąż kwitnących chryzantemach – zaczynamy myśleć o choince i sałatce jarzynowej. Ale Mikołaje, dzwoneczki i bombki mogą jeszcze chwilę poczekać, zanim na dobre rozgoszczą się w naszej świadomości, mieszkaniach i sercach. Przecież zdążymy…

Tegoroczny październik mogłabym właściwie zamknąć w jednym słowie, imieniu, które zdominowało cały miesiąc, dyktowało dzień za dniem i mieści wszystkie moje emocje w sobie. Napiszę to słowo na końcu...  A teraz zapraszam Cię na jedyną październikową dychę, na jaką mnie dziś stać. Oto mój dziesiąty miesiąc w roku w 10 zdjęciach i słowach. 

Spod rudawych rzęs patrzą na mnie orzechowe, łagodne oczy. Nieco nieśmiałe, nieco speszone dopiero co zakończonym występem starszego, przebojowego brata. Wrzesień. Za dnia otula miękkim słońcem, a nocą - wełnianym kocem. Pod nos podaje pachnącą herbatę i podsuwa książki. A koty są jego tajnymi współpracownikami, to pewne. Zwijają się w kłębki tuż przy nogach i snują to swoje wrześniowe mruczando. I w takich właśnie okolicznościach powstała tegoroczna, wrześniowa KOZIA DYCHA. Serdecznie zapraszam do lektury! :-)

To jedna z trudniejszych lektur, jakie miałam okazję ostatnio czytać. Długo zastanawiałam się, jak o niej opowiedzieć i jak pokazać książkę, żeby nie zbagatelizować tematu, ale też nie zniechęcić nikogo do jej przeczytania. Bo tak bardzo warto do niej wrócić! Zwłaszcza dziś, w dobie kryzysu klimatycznego i... etycznego. Czy można, czy trzeba i czy wypada zestawiać ze sobą zagładę zwierząt dziś i zagładę ludzi podczas II Wojny Światowej? To tylko jedno z trudnych pytań, które wybrzmiewają z tej książki...